ผักดอง (Tsukemono)

ผักดองญี่ปุ่นคืออะไร

ผักดอง หรือสึเคโมโนะ (Tsukemono) ถือเป็นเครื่องเคียงที่มาคู่กับอาหารญี่ปุ่น มีทั้งแบบหมักเกลือ โชยุ น้ำส้มสายชู มิริน มิโสะ รำข้าวและอื่นๆ ช่วยถนอมอาหารให้เก็บได้นานขึ้นและเป็นการปรุงรสไปด้วยในตัว

ผักที่มักนำมาทำเป็นผักดองได้แก่ หัวไชเท้า แตงกวา มะเขือม่วง แครอท ผักกาด กะหล่ำปลี หรือผักเปลือกแข็งที่มีความกรอบ

ผักดองจะเสิร์ฟมากับอาหารเซ็ต อาหารไคเซกิ เบนโตะ หรือเมนูต่างๆ เช่น ข้าวแกงกะหรี่ ของทอด เป็นต้น ซึ่งจะเพิ่มรสชาติและแก้เลี่ยน

อุเมะโบชิ (Umeboshi)

อุเมโบชิ คือบ๊วยดองเกลือ เป็นผักดองที่สืบทอดมาแต่ญี่ปุ่นโบราณ มักทานกับข้าวสวย ทำเป็นโอนิกิริหรือใส่ในส่วนข้าวของเบนโตะ

ทาคุอัน (Takuan)

ทาคุอัน คือหัวไชเท้าหมักเกลือหรือรำข้าว กระบวนการหมักจะทำให้กลายเป็นสีเหลือง

การิ (Gari)

การิ หรือขิงดอง หมักในน้ำส้มสายชูแบบหวาน มักเห็นเสิร์ฟคู่กับซูชิ

เบนิโชกะ (Benishoga)

เบนิโชกะ คือขิงดองในเหล้าบ๊วย ทำให้รสชาติออกหวาน ทานคู่กับหลายเมนู เช่น ยากิโซบะ ข้าวหน้าเนื้อต่างๆ ราเมง เป็นต้น

ฟุคุจินสึเกะ (Fukujinzuke)

ฟุคุจินสึเกะ คือผักดองที่ประกอบด้วยผักถึง 7 ชนิด ได้แก่ หัวไชเท้า มะเขือม่วง รากบัว แตงกวา ถั่วฝักดาบ ขิง และชิโสะ ปัจจุบันอาจจะใช้ผักอื่นหรือไม่ครบ 7 ชนิดก็ได้ เป็นเครื่องเคียงที่ขาดไม่ได้ของแกงกะหรี่